Groot nieuws in Canada: afgelopen vrijdag bleek
dat dieven in de provincie Quebec liefst een kwart van de strategische
reserve van ahornsiroop hadden gestolen, uit een warenhuis van de
provinciale autoriteit.
Omgerekend 2,4 miljoen liter ahornsiroop met een markwaarde van bijn 24
miljoen euro bleek te zijn ontvreemd in het plaatsje St-Louis-de-Blandford.
Quebec produceert driekwart van het mondiale aanbod van ahornsiroop, mede
vanwege het gunstige klimaat met warme lentedagen en koele avonden, die
gunstig zijn voor de productie van ahornsap.
Strategische pannenkoekenstroop
Maar waarom houdt Canada ahornsiroop als strategische reserve aan, zo vroeg de
Amerikaanse krant The
Atlantic zich af. Dat heeft alles te maken met de unieke positie van
Quebec: deze provincie is goed voor driekwart van het mondiale aanbod van
ahornsiroop. Bovendien is de Canadese export naar landen als Japan sinds het
jaar 2000 fors gestegen.
Omdat de jaarlijkse oogst van ahornsap flink kan variëren, is het van groot
belang voor Canadese producenten om een stabiele aanvoer te garanderen voor
grote afnemers. Koekjesbakkers en producenten van ontbijtgranen die
adverteren met ahornsiroop, willen bijvoorbeeld zeker zijn van de levering.
Oliebuffers
Het aanhouden van strategische voorraden gebeurt uiteraard bij meer
grondstoffen. Zo houdt de Europese Unie boterreserves aan en India sinds
enkele jaren grote rijstvoorraden. Maar de bekendste strategische reservie
is die van ruwe olie.
Zie ook de slideshow:
strategisch hamsteren, van olie tot ahornsiroop.
In reactie op de oliecrises van de jaren zeventig besloten westerse landen
grootschalig strategische olievoorraden te gaan aanleggen, vooral om niet
meteen zonder benzine, diesel en kerosine te zitten in geval van problemen
in het Midden-Oosten.
Eind juni dit jaar lagen de strategische
reserves van de Oeso-landen op 2.683 miljoen vaten ruwe olie, goed om de
olievraag voor 57,8 dagen af te dekken.
De strategische oliereserves van het Westen vormen in zekere zin het
spiegelbeeld van de Canadese voorraden van ahornsiroop, die door producenten
worden aangehouden.
De westerse olievoorraden zijn juist preventief opgebouwd door grote afnemers
van ruwe olie, om acute problemen te voorkomen als er aanbodproblemen zijn,
bijvoorbeeld door politieke conflicten in belangrijke olielanden.
Lees ook:
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl